ทรทึง ๑ หมายถึง [ทฺระ-] (กลอน) ก. คอยท่า, ห่วงใย, ทรรทึง ก็ใช้. (ข.).
[ทฺระ-] (กลอน) ก. บ่น, บ่นถึง, ทรรทึง ก็ใช้.
[ทอระ-] ว. ระนาว, มากมาย, เช่น พบโพหนึ่งในไพรสณฑ์สาขานฤมลแลลำทรนาวสาวสาร. (สมุทรโฆษ), งั่วนาวทรนาวเนกกรูดฉุรเฉกจรุงธาร.(ม. คำหลวง จุลพน).
[ทอระ-] ว. ระนาว, มากมาย, เช่น พบโพหนึ่งในไพรสณฑ์สาขานฤมลแลลำทรนาวสาวสาร. (สมุทรโฆษ), งั่วนาวทรนาวเนกกรูดฉุรเฉกจรุงธาร.(ม. คำหลวง จุลพน).
[ทอระ-] น. เครื่องตักข้าวและแกงมีรูปร่างคล้ายช้อน แต่ใหญ่กว่าทําด้วยทองเหลืองเป็นต้น, ทัพพี ก็ว่า. (ส. ทรฺวี; ป. ทพฺพิ).
[ทอระ-] น. เรียกลูกที่ไม่รู้คุณพ่อแม่ว่า ลูกทรพี. ว. เนรคุณถึงประทุษร้ายพ่อแม่.
[ทอระมาทอระกํา] (ปาก) ก. ทําให้ทนทุกข์ทรมานไม่รู้จักจบจักสิ้น,ทําให้ทนทุกข์ทรมานอย่างยืดเยื้อ.
[ทอระมาน] ก. ทําให้ลําบาก, ทําทารุณ เช่น ทรมานตัว ทรมานสัตว์,ทําให้ละพยศหรือลดทิฐิมานะลง. น. ชื่อปางพระพุทธรูปที่ขึ้นต้นด้วยคํานี้ เช่นว่า ปางทรมานช้างนาฬาคิรี ปางทรมานพญานาค.(ป., ส. ทมน).